Hi Gretchen Justice,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Tenent mordicus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Summus dolor plures dies manere non potest? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Duo Reges: constructio interrete. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Thanks,

Oleg Oneill

Hi Kerry Best,

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Duo Reges: constructio interrete. Sit sane ista voluptas. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Sint modo partes vitae beatae.

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Istic sum, inquit. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Odium autem et invidiam facile vitabis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quod iam a me expectare noli.

Maximus dolor, inquit, brevis est.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quid me istud rogas? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Tum mihi Piso: Quid ergo?

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Hoc simile tandem est? Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Easdemne res?

Thanks,

Brielle Rich

Hi Sydnee Soto,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ad eos igitur converte te, quaeso. Polycratem Samium felicem appellabant. Immo alio genere; Duo Reges: constructio interrete. Confecta res esset. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Eaedem res maneant alio modo.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Rationis enim perfectio est virtus; Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Quis istud possit, inquit, negare? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.

Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos
disserendi labor.

Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis
squilla atque acupensere cum decimano.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? De illis, cum volemus. Quid enim? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tum mihi Piso: Quid ergo? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Thanks,

Chase Solomon

Hello Kerry Bray,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Duo Reges: constructio interrete. Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Stoici scilicet. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Sed videbimus.

• Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
• Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
• Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
• Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sed haec omittamus; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Istic sum, inquit. Quid Zeno? Quis hoc dicit? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.

Primum divisit ineleganter; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Eam stabilem appellas. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

1. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
2. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
3. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
4. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
5. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Regards,

Richelle Mead

Dear Kerry Best,

Sed residamus, inquit, si placet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quid censes in Latino fore?

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Hoc est non dividere, sed frangere. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Thank you,

Elijah Berry

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Duo Reges: constructio interrete. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Sed tamen intellego quid velit. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Regards,

Camden Mcmillan

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Bonum negas esse divitias, praepos�tum esse dicis? Et quidem, inquit, vehementer errat; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Itaque fecimus.

Sed ego in hoc resisto; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Erit enim mecum, si tecum erit.

• Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
• Prioris generis est docilitas, memoria;
• Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
• Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Utram tandem linguam nescio? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Thank you,

Fletcher Beck

Hello Kerry Best,

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Duo Reges: constructio interrete. Sit sane ista voluptas. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Sint modo partes vitae beatae.

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Istic sum, inquit. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Odium autem et invidiam facile vitabis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quod iam a me expectare noli.

Maximus dolor, inquit, brevis est.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quid me istud rogas? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Tum mihi Piso: Quid ergo?

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Hoc simile tandem est? Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Easdemne res?

Regards,

Gretchen Justice

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Cur, nisi quod turpis oratio est? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Est, ut dicis, inquit;

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nihil illinc huc pervenit. Non semper, inquam; Tanta vis admonitionis inest in locis; Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quid iudicant sensus? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Thanks,

Uma Vance

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim ad populum me vocas, eum. Non est igitur summum malum dolor. Duo enim genera quae erant, fecit tria. At iam decimum annum in spelunca iacet. Cave putes quicquam esse verius. Sed plane dicit quod intellegit. Duo Reges: constructio interrete. Restatis igitur vos;

Tria genera bonorum;

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Quid vero?

Quo modo autem philosophus loquitur?

Falli igitur possumus.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Restatis igitur vos; Sed quot homines, tot sententiae; Memini me adesse P. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quare ad ea primum, si videtur; Peccata paria. Ut aliquid scire se gaudeant?

Minime vero, inquit ille, consentit. Tenent mordicus. Verum hoc idem saepe faciamus. Suo genere perveniant ad extremum;

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Maximus dolor, inquit, brevis est. Tria genera bonorum; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Sed ego in hoc resisto; Tenent mordicus. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Equidem e Cn.

Qui est in parvis malis. Sed ad bona praeterita redeamus. Ita prorsus, inquam; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed nimis multa. Que Manilium, ab iisque M.

Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Deprehensus omnem poenam contemnet. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Thanks,

Thor Harrison

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Confecta res esset. Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant
et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt,
quodcumque veri simile videatur.

Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene
cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque
comprehensam.

Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba corrigi.

1. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
2. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.
3. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
4. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Sed fortuna fortis; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quid sequatur, quid repugnet, vident. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nemo igitur esse beatus potest. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?

Regards,

Richelle Mead

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quo modo autem philosophus loquitur?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Duo Reges: constructio interrete. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Numquam facies. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ubi ut eam caperet aut quando? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quis Aristidem non mortuum diligit? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Ad eos igitur converte te, quaeso. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nos vero, inquit ille; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Regards,

Richelle Mead

Hello Amaya Singleton,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Bonum negas esse divitias, praepos�tum esse dicis? Et quidem, inquit, vehementer errat; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Itaque fecimus.

Sed ego in hoc resisto; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Erit enim mecum, si tecum erit.

• Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
• Prioris generis est docilitas, memoria;
• Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
• Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Utram tandem linguam nescio? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Regards,

Selma Talley

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Cur, nisi quod turpis oratio est? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Est, ut dicis, inquit;

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nihil illinc huc pervenit. Non semper, inquam; Tanta vis admonitionis inest in locis; Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quid iudicant sensus? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Thank you,

Cameran Newman

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Primum quid tu dicis breve? At multis se probavit. Age, inquies, ista parva sunt. Duo Reges: constructio interrete. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Ea possunt paria non esse. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Nemo igitur esse beatus potest. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos
quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita
res se habeat.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Ego vero isti, inquam, permitto. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Thank you,

Fredericka Arnold

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

1. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
2. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
3. Disserendi artem nullam habuit.
4. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Praeclare hoc quidem. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Oratio me istius philosophi non offendit; Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Sed fortuna fortis; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Poterat autem inpune; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Regards,

Daryl Valenzuela

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne, quod iucunde? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Deinde dolorem quem maximum? Magna laus. Sed nimis multa. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Sed ille, ut dixi, vitiose. Immo videri fortasse. Qui convenit? Primum quid tu dicis breve? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae cum essent dicta, discessimus. Ratio quidem vestra sic cogit.

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus
semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis
discedere.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa
pugnant.

Sit sane ista voluptas. Utram tandem linguam nescio? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Efficiens dici potest. Quid de Pythagora? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Res enim concurrent contrariae.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Poterat autem inpune; Que Manilium, ab iisque M. Quid nunc honeste dicit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Cui Tubuli nomen odio non est?

Thanks,

krystine hobson

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Erat enim Polemonis. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Idemne, quod iucunde? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Una voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria,
sed tamen ea, quamvis parva sit, pars est eius vitae, quae
posita est in voluptate.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene
noris.

Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed nunc, quod agimus; Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Thanks,

Karen Gamble

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sumenda potius quam expetenda. Ut id aliis narrare gestiant? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quonam, inquit, modo? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Videsne quam sit magna dissensio? Sin aliud quid voles, postea. De hominibus dici non necesse est. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Torquatus, is qui consul cum Cn.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Simus igitur contenti his. Istic sum, inquit. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid de Pythagora? Si enim ad populum me vocas, eum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Verum hoc idem saepe faciamus. Hic ambiguo ludimur.

Vide, quaeso, rectumne sit.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Tu quidem reddes;

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Pollicetur certe.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae duo sunt, unum facit. Scisse enim te quis coarguere possit? Primum divisit ineleganter; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed videbimus.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Quae sequuntur igitur? Urgent tamen et nihil remittunt. Quae duo sunt, unum facit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae sequuntur igitur?

Thank you,

Marny Rosario

Hello Uta Morgan,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Erat enim res aperta. Facillimum id quidem est, inquam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Quid nunc honeste dicit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Suo genere perveniant ad extremum; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Regards,

Hanna Benjamin

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Duo Reges: constructio interrete. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Quibus ego vehementer assentior. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Verum hoc idem saepe faciamus. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Cur id non ita fit? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Thanks,

Aretha Barnes

Hello Simone Barnes,

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed residamus, inquit, si placet. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tubulo putas dicere?

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Frater et T.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sin aliud quid voles, postea. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo tandem modo? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed quid sentiat, non videtis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Regards,

Anjolie Stokes

Hello Kerry Best,

Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suo enim quisque studio maxime ducitur. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Summae mihi videtur inscitiae. Quis istum dolorem timet? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Nam ante Aristippus, et ille melius. Praeteritis, inquit, gaudeo. Inde igitur, inquit, ordiendum est. At iam decimum annum in spelunca iacet. Cur post Tarentum ad Archytam? Comprehensum, quod cognitum non habet? Sed fac ista esse non inportuna; Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Regards,

Ursula Patterson

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

1. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
2. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
3. Disserendi artem nullam habuit.
4. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Praeclare hoc quidem. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Oratio me istius philosophi non offendit; Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Sed fortuna fortis; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Poterat autem inpune; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Thank you,

Oscar Mcconnell

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam de isto magna dissensio est. Ut aliquid scire se gaudeant? Sed tamen intellego quid velit. Non est igitur voluptas bonum. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Nam quid possumus facere melius? De quibus cupio scire quid sentias. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Hic ambiguo ludimur.

Erat enim Polemonis.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Avaritiamne minuis?

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Sumenda potius quam expetenda.

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Quid iudicant sensus?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Quid censes in Latino fore? Disserendi artem nullam habuit.

Regards,

Jordan Bowers

Hello Colette Wooten,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Duo Reges: constructio interrete. Minime vero istorum quidem, inquit. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Dici enim nihil potest verius.

Regards,

Gemma Roberson

Hi Leilani Mayer,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Erat enim res aperta. Facillimum id quidem est, inquam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Quid nunc honeste dicit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Suo genere perveniant ad extremum; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Thanks,

Austin Hancock

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne, quod iucunde? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Deinde dolorem quem maximum? Magna laus. Sed nimis multa. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Sed ille, ut dixi, vitiose. Immo videri fortasse. Qui convenit? Primum quid tu dicis breve? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae cum essent dicta, discessimus. Ratio quidem vestra sic cogit.

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus
semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis
discedere.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa
pugnant.

Sit sane ista voluptas. Utram tandem linguam nescio? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Efficiens dici potest. Quid de Pythagora? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Res enim concurrent contrariae.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Poterat autem inpune; Que Manilium, ab iisque M. Quid nunc honeste dicit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Cui Tubuli nomen odio non est?

Regards,

Ann Garza

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iam in altera philosophiae parte. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Recte dicis;

Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Certe non potest. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Si enim ad honestatem omnia referant neque in ea voluptatem dicant inesse, ait eos voce inani sonarehis enim ipsis verbis utitur-neque intellegere nec videre sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia.

Duo Reges: constructio interrete. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Facillimum id quidem est, inquam. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Ratio quidem vestra sic cogit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Primum quid tu dicis breve?

Regards,

Leilani Thomas

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Confecta res esset. Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant
et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt,
quodcumque veri simile videatur.

Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene
cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque
comprehensam.

Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba corrigi.

1. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
2. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.
3. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
4. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Sed fortuna fortis; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quid sequatur, quid repugnet, vident. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nemo igitur esse beatus potest. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?

Thanks,

Idona Stanton

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dici enim nihil potest verius. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Duo Reges: constructio interrete.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris;

1. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
2. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
3. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
4. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
5. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
6. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Omnis enim est natura diligens sui. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. At hoc in eo M. Quid nunc honeste dicit? Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quibusnam praeteritis? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ego vero isti, inquam, permitto. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Scrupulum, inquam, abeunti; Summus dolor plures dies manere non potest?

Thanks,

Diana Hansen

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Erat enim Polemonis. Si longus, levis; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Iam in altera philosophiae parte. Hunc vos beatum; At enim hic etiam dolore. Primum quid tu dicis breve?

Duo Reges: constructio interrete. Itaque contra est, ac dicitis; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Si longus, levis;

1. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
2. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
3. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
4. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
5. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Thanks,

Lewis Patton

Dear Kerry Best,

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed residamus, inquit, si placet. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tubulo putas dicere?

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Frater et T.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sin aliud quid voles, postea. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo tandem modo? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed quid sentiat, non videtis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Best wishes,

Zena Osborn

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Bonum patria: miserum exilium. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. An haec ab eo non dicuntur? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quid censes in Latino fore? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Duo Reges: constructio interrete. Ubi ut eam caperet aut quando?

Dat enim intervalla et relaxat. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Tu quidem reddes; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ecce aliud simile dissimile.

Optime, inquam. An nisi populari fama? Bonum patria: miserum exilium. Urgent tamen et nihil remittunt.

Hoc mihi cum tuo fratre convenit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. At multis malis affectus. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Si quae forte-possumus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Thanks,

krystine hobson

Hello Otto Ashley,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Bonum patria: miserum exilium. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. An haec ab eo non dicuntur? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quid censes in Latino fore? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Duo Reges: constructio interrete. Ubi ut eam caperet aut quando?

Dat enim intervalla et relaxat. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Tu quidem reddes; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ecce aliud simile dissimile.

Optime, inquam. An nisi populari fama? Bonum patria: miserum exilium. Urgent tamen et nihil remittunt.

Hoc mihi cum tuo fratre convenit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. At multis malis affectus. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Si quae forte-possumus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Regards,

Alfonso Burnett

Hello Gretchen Justice,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae cum dixisset, finem ille. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Quid adiuvas? Verum hoc idem saepe faciamus. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed quid sentiat, non videtis. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nos cum te, M. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At eum nihili facit; Omnia peccata paria dicitis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae duo sunt, unum facit. Sedulo, inquam, faciam. Itaque his sapiens semper vacabit. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nos vero, inquit ille; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Peducaeus. Sed nimis multa.

Regards,

Latifah Combs

Hi Aretha Barnes,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quo modo autem philosophus loquitur?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Duo Reges: constructio interrete. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Numquam facies. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ubi ut eam caperet aut quando? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quis Aristidem non mortuum diligit? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Ad eos igitur converte te, quaeso. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nos vero, inquit ille; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Thanks,

Eden Poole

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Duo Reges: constructio interrete. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Tollenda est atque extrahenda radicitus.

• Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
• Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Si id dicis, vicimus. Sed fortuna fortis;

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? De illis, cum volemus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Sincerely,

Giselle Booth

Hi Ariel Wagner,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sumenda potius quam expetenda. Ut id aliis narrare gestiant? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quonam, inquit, modo? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Videsne quam sit magna dissensio? Sin aliud quid voles, postea. De hominibus dici non necesse est. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Torquatus, is qui consul cum Cn.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Simus igitur contenti his. Istic sum, inquit. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid de Pythagora? Si enim ad populum me vocas, eum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Verum hoc idem saepe faciamus. Hic ambiguo ludimur.

Vide, quaeso, rectumne sit.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Tu quidem reddes;

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Pollicetur certe.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae duo sunt, unum facit. Scisse enim te quis coarguere possit? Primum divisit ineleganter; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed videbimus.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Quae sequuntur igitur? Urgent tamen et nihil remittunt. Quae duo sunt, unum facit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae sequuntur igitur?

Thanks,

Ursula Vasquez

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Sed ad rem redeamus; Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Duo Reges: constructio interrete. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Magna laus.

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

Quis negat?

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Immo videri fortasse.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Non igitur bene.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Eam stabilem appellas.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Sedulo, inquam, faciam.

Quis hoc dicit?

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Thanks,

Kylee Weber

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Polycratem Samium felicem appellabant. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. De quibus cupio scire quid sentias. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Duo Reges: constructio interrete.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Eaedem res maneant alio modo. Quis Aristidem non mortuum diligit? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Sed nimis multa. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Tubulo putas dicere? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Itaque his sapiens semper vacabit. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Reguli reiciendam; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.

Regards,

Aaron Hawkins

Hello Amber Holmes,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si enim ad populum me vocas, eum. Quis est tam dissimile homini. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut aliquid scire se gaudeant? Satis est ad hoc responsum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Sullae consulatum? Minime vero, inquit ille, consentit. Haeret in salebra.

Facillimum id quidem est, inquam. Itaque his sapiens semper vacabit. Sint modo partes vitae beatae. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem e Cn.

Sed nimis multa.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nihil sane.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Si quae forte-possumus.

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Scrupulum, inquam, abeunti;

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Iam in altera philosophiae parte. Torquatus, is qui consul cum Cn. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Bonum valitudo: miser morbus. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Regards,

Alana Mccray

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facete M. Ego vero isti, inquam, permitto. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae duo sunt, unum facit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Sed ad illum redeo. Ille incendat? Stoicos roga. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Sed nimis multa. Ea possunt paria non esse. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Neutrum vero, inquit ille. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Si quae forte-possumus. Sed ad illum redeo.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Confecta res esset. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Ea possunt paria non esse.

Quae sequuntur igitur? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Cur post Tarentum ad Archytam? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed ad bona praeterita redeamus. Hic ambiguo ludimur.

Satis est ad hoc responsum. Sed plane dicit quod intellegit. Summus dolor plures dies manere non potest? Murenam te accusante defenderem. Quis istud possit, inquit, negare? Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Thanks,

Sandra Snyder

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Duo Reges: constructio interrete. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Tollenda est atque extrahenda radicitus.

• Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
• Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Si id dicis, vicimus. Sed fortuna fortis;

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? De illis, cum volemus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Thanks,

Nayda Tate

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae cum dixisset, finem ille. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Quid adiuvas? Verum hoc idem saepe faciamus. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed quid sentiat, non videtis. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nos cum te, M. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At eum nihili facit; Omnia peccata paria dicitis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae duo sunt, unum facit. Sedulo, inquam, faciam. Itaque his sapiens semper vacabit. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nos vero, inquit ille; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Peducaeus. Sed nimis multa.

Regards,

Lacota Lloyd

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Tubulo putas dicere? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Duo Reges: constructio interrete. Ea possunt paria non esse. Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Istic sum, inquit. Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet. Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere? Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui servum iniuria verberat. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Best wishes,

Rogan Espinoza

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nihil illinc huc pervenit. Duo Reges: constructio interrete. Omnia peccata paria dicitis. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quae sequuntur igitur? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Nihil illinc huc pervenit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Beatus sibi videtur esse moriens. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Praeteritis, inquit, gaudeo. Quonam, inquit, modo? Equidem e Cn.

Frater et T. Eam stabilem appellas. Praeteritis, inquit, gaudeo. Sed tamen intellego quid velit. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Sin aliud quid voles, postea. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quid est enim aliud esse versutum? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Pollicetur certe. Et nemo nimium beatus est; Quis negat? Disserendi artem nullam habuit.

Sint modo partes vitae beatae. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Yours,

Kai Mason

Dear Halee Lindsey,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo Reges: constructio interrete. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
• Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
• Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Praeteritis, inquit, gaudeo. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sit enim idem caecus, debilis.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Rationis enim perfectio est virtus; Minime vero istorum quidem, inquit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Best wishes,

Sierra Kerr

Hi Rose Maldonado,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si enim ad populum me vocas, eum. Quis est tam dissimile homini. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut aliquid scire se gaudeant? Satis est ad hoc responsum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Sullae consulatum? Minime vero, inquit ille, consentit. Haeret in salebra.

Facillimum id quidem est, inquam. Itaque his sapiens semper vacabit. Sint modo partes vitae beatae. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem e Cn.

Sed nimis multa.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nihil sane.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Si quae forte-possumus.

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Scrupulum, inquam, abeunti;

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Iam in altera philosophiae parte. Torquatus, is qui consul cum Cn. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Bonum valitudo: miser morbus. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Thanks,

krystine hobson

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nihil illinc huc pervenit. Duo Reges: constructio interrete. Omnia peccata paria dicitis. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quae sequuntur igitur? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Nihil illinc huc pervenit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Beatus sibi videtur esse moriens. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Praeteritis, inquit, gaudeo. Quonam, inquit, modo? Equidem e Cn.

Frater et T. Eam stabilem appellas. Praeteritis, inquit, gaudeo. Sed tamen intellego quid velit. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Sin aliud quid voles, postea. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quid est enim aliud esse versutum? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Pollicetur certe. Et nemo nimium beatus est; Quis negat? Disserendi artem nullam habuit.

Sint modo partes vitae beatae. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Best wishes,

Quynn Carr

Hi Guinevere Gilmore,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Duo Reges: constructio interrete. An hoc usque quaque, aliter in vita? Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Sin aliud quid voles, postea. Quare attende, quaeso.

Sed tamen intellego quid velit. Hunc vos beatum; Et nemo nimium beatus est; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Tubulo putas dicere? Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Audeo dicere, inquit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Summus dolor plures dies manere non potest? Moriatur, inquit. Ea possunt paria non esse.

Omnia peccata paria dicitis. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. At coluit ipse amicitias. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Thanks,

Brynne Wise

Dear Jelani Moreno,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An haec ab eo non dicuntur? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Duo Reges: constructio interrete. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Idem adhuc; Sed haec nihil sane ad rem; Comprehensum, quod cognitum non habet? Nemo igitur esse beatus potest. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. A mene tu? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. At enim hic etiam dolore. An tu me de L. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

• Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
• Eadem nunc mea adversum te oratio est.
• Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
• In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.

Best wishes,

Jenette Dickerson

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Duo Reges: constructio interrete. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Quibus ego vehementer assentior. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Verum hoc idem saepe faciamus. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Cur id non ita fit? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Thanks,

Jane Lyons

Dear Sydnee Soto,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Tubulo putas dicere? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Duo Reges: constructio interrete. Ea possunt paria non esse. Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Istic sum, inquit. Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet. Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere? Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui servum iniuria verberat. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Best wishes,

Iona Velasquez

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Eademne, quae restincta siti? Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Duo Reges: constructio interrete.

• Quid censes in Latino fore?
• Pauca mutat vel plura sane;
• Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Illud non continuo, ut aeque incontentae. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tollenda est atque extrahenda radicitus. Itaque ab his ordiamur. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Id [redacted]tilius factum negabat. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Haec dicuntur inconstantissime. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Nam ceteris in rebus sive praetermissum sive ignoratum est
quippiam, non plus incommodi est, quam quanti quaeque earum
rerum est, in quibus neglectum est aliquid.

Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur,
primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in
conficiendis voluptatibus?

Quod equidem non reprehendo; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nunc vides, quid faciat. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Hoc non est positum in nostra actione. Pauca mutat vel plura sane; Sed hoc sane concedamus.

Thanks,

Imani Nieves

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo Reges: constructio interrete. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
• Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
• Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Praeteritis, inquit, gaudeo. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sit enim idem caecus, debilis.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Rationis enim perfectio est virtus; Minime vero istorum quidem, inquit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Thanks,

krystine hobson

Dear Quynn Carr,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facete M. Ego vero isti, inquam, permitto. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae duo sunt, unum facit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Sed ad illum redeo. Ille incendat? Stoicos roga. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Sed nimis multa. Ea possunt paria non esse. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Neutrum vero, inquit ille. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Si quae forte-possumus. Sed ad illum redeo.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Confecta res esset. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Ea possunt paria non esse.

Quae sequuntur igitur? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Cur post Tarentum ad Archytam? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed ad bona praeterita redeamus. Hic ambiguo ludimur.

Satis est ad hoc responsum. Sed plane dicit quod intellegit. Summus dolor plures dies manere non potest? Murenam te accusante defenderem. Quis istud possit, inquit, negare? Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Best wishes,

Callie Weiss

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne, quod iucunde? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Deinde dolorem quem maximum? Magna laus. Sed nimis multa. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Sed ille, ut dixi, vitiose. Immo videri fortasse. Qui convenit? Primum quid tu dicis breve? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae cum essent dicta, discessimus. Ratio quidem vestra sic cogit.

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus
semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis
discedere.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa
pugnant.

Sit sane ista voluptas. Utram tandem linguam nescio? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Efficiens dici potest. Quid de Pythagora? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Res enim concurrent contrariae.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Poterat autem inpune; Que Manilium, ab iisque M. Quid nunc honeste dicit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Cui Tubuli nomen odio non est?

Regards,

Richelle Mead

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Age, inquies, ista parva sunt. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Tubulo putas dicere? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Non semper, inquam; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quis istud possit, inquit, negare? Nos commodius agimus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

An haec ab eo non dicuntur? Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed quae tandem ista ratio est? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Thanks,

Jordan Sheppard

Dear Rina Solis,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tubulo putas dicere? Haeret in salebra. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Si longus, levis dictata sunt. Duo Reges: constructio interrete. Utram tandem linguam nescio? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nemo igitur esse beatus potest.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Satis est ad hoc responsum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nihil enim hoc differt. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Deprehensus omnem poenam contemnet.

Nulla erit controversia. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quorum altera prosunt, nocent altera. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sed tamen intellego quid velit. Quae cum essent dicta, discessimus. Immo videri fortasse. Sed ego in hoc resisto; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Quare conare, quaeso. An potest cupiditas finiri? Quod totum contra est. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Videsne, ut haec concinant? Quare attende, quaeso. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Best wishes,

Ariel Wagner

Hi Eleanor Cotton,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.

Nos cum te, M. Quis istud possit, inquit, negare? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Verum hoc idem saepe faciamus. Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Facete M. Duo Reges: constructio interrete.

Quid iudicant sensus? Conferam avum tuum Drusum cum C. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Et nemo nimium beatus est; Nihil illinc huc pervenit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Thanks,

Tara Ruiz

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Iam in altera philosophiae parte. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Duo Reges: constructio interrete. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Thanks,

Ethan Kidd

Hi Brielle Norman,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo Reges: constructio interrete. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
• Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
• Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Praeteritis, inquit, gaudeo. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sit enim idem caecus, debilis.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Rationis enim perfectio est virtus; Minime vero istorum quidem, inquit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Thanks,

Amelia Curtis

Hi Halla Hendricks,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Duo Reges: constructio interrete. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Quid de Pythagora?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Cur iustitia laudatur?

Odium autem et invidiam facile vitabis.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Inde sermone vario illa a Dipylo stadia confecimus. Inde sermone vario illa a Dipylo stadia confecimus. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Thanks,

Autumn Shepherd

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Erat enim Polemonis. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Idemne, quod iucunde? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Una voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria,
sed tamen ea, quamvis parva sit, pars est eius vitae, quae
posita est in voluptate.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene
noris.

Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed nunc, quod agimus; Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Best wishes,

Paloma Battle

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tubulo putas dicere? Haeret in salebra. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Si longus, levis dictata sunt. Duo Reges: constructio interrete. Utram tandem linguam nescio? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nemo igitur esse beatus potest.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Satis est ad hoc responsum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nihil enim hoc differt. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Deprehensus omnem poenam contemnet.

Nulla erit controversia. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quorum altera prosunt, nocent altera. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sed tamen intellego quid velit. Quae cum essent dicta, discessimus. Immo videri fortasse. Sed ego in hoc resisto; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Quare conare, quaeso. An potest cupiditas finiri? Quod totum contra est. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Videsne, ut haec concinant? Quare attende, quaeso. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Best wishes,

Richelle Mead

Dear Oscar Mcconnell,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Duo Reges: constructio interrete. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

• An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
• Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
• A mene tu?
• Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.

Iam enim adesse poterit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Non laboro, inquit, de nomine. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Laelius clamores sofow ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Best wishes,

McKenzie Mosley

Dear Paula Dotson,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Age, inquies, ista parva sunt. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Tubulo putas dicere? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Non semper, inquam; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quis istud possit, inquit, negare? Nos commodius agimus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

An haec ab eo non dicuntur? Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed quae tandem ista ratio est? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Sincerely,

Seth Pierce

Hello Omar Curry,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Efficiens dici potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae
discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad
discendum cognoscendumque moveamur.

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Cur, nisi quod turpis oratio est? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Si quae forte-possumus.

1. Tamen a proposito, inquam, aberramus.
2. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
3. Nos cum te, M.
4. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
5. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Haec dicuntur inconstantissime. Videsne quam sit magna dissensio? Cur, nisi quod turpis oratio est?

Regards,

Knox Pitts

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Tubulo putas dicere? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Duo Reges: constructio interrete. Ea possunt paria non esse. Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Istic sum, inquit. Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet. Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere? Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Ut enim, inquit, gubernator aeque peccat, si palearum navem evertit et si auri, item aeque peccat, qui parentem et qui servum iniuria verberat. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Yours,

Buffy Randolph

Dear Paula Dotson,

Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Duo Reges: constructio interrete. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Quid adiuvas?

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Immo videri fortasse. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Tenent mordicus. Sed ego in hoc resisto; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Utram tandem linguam nescio? Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ergo, inquit, tibi Q. Oratio me istius philosophi non offendit;

Best wishes,

Ebony White

Hi Nichole Miranda,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Duo Reges: constructio interrete. Minime vero istorum quidem, inquit. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Dici enim nihil potest verius.

Thanks,

Desirae Burris

Dear Nichole Rivas,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae cum dixisset, finem ille. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Quid adiuvas? Verum hoc idem saepe faciamus. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed quid sentiat, non videtis. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nos cum te, M. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At eum nihili facit; Omnia peccata paria dicitis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae duo sunt, unum facit. Sedulo, inquam, faciam. Itaque his sapiens semper vacabit. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nos vero, inquit ille; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Peducaeus. Sed nimis multa.

Best wishes,

Richelle Mead

Dear Halee Lindsey,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.

Nos cum te, M. Quis istud possit, inquit, negare? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Verum hoc idem saepe faciamus. Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Facete M. Duo Reges: constructio interrete.

Quid iudicant sensus? Conferam avum tuum Drusum cum C. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Et nemo nimium beatus est; Nihil illinc huc pervenit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Best wishes,

Cecilia Leonard

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facete M. Ego vero isti, inquam, permitto. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae duo sunt, unum facit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Sed ad illum redeo. Ille incendat? Stoicos roga. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Sed nimis multa. Ea possunt paria non esse. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Neutrum vero, inquit ille. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Si quae forte-possumus. Sed ad illum redeo.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Confecta res esset. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Ea possunt paria non esse.

Quae sequuntur igitur? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Cur post Tarentum ad Archytam? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed ad bona praeterita redeamus. Hic ambiguo ludimur.

Satis est ad hoc responsum. Sed plane dicit quod intellegit. Summus dolor plures dies manere non potest? Murenam te accusante defenderem. Quis istud possit, inquit, negare? Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Thanks,

krystine hobson

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Duo Reges: constructio interrete. An hoc usque quaque, aliter in vita? Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Sin aliud quid voles, postea. Quare attende, quaeso.

Sed tamen intellego quid velit. Hunc vos beatum; Et nemo nimium beatus est; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Tubulo putas dicere? Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Audeo dicere, inquit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Summus dolor plures dies manere non potest? Moriatur, inquit. Ea possunt paria non esse.

Omnia peccata paria dicitis. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. At coluit ipse amicitias. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Best wishes,

Grady Burch

Hello Brielle Norman,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim ad populum me vocas, eum. Non est igitur summum malum dolor. Duo enim genera quae erant, fecit tria. At iam decimum annum in spelunca iacet. Cave putes quicquam esse verius. Sed plane dicit quod intellegit. Duo Reges: constructio interrete. Restatis igitur vos;

Tria genera bonorum;

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Quid vero?

Quo modo autem philosophus loquitur?

Falli igitur possumus.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Restatis igitur vos; Sed quot homines, tot sententiae; Memini me adesse P. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quare ad ea primum, si videtur; Peccata paria. Ut aliquid scire se gaudeant?

Minime vero, inquit ille, consentit. Tenent mordicus. Verum hoc idem saepe faciamus. Suo genere perveniant ad extremum;

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Maximus dolor, inquit, brevis est. Tria genera bonorum; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Sed ego in hoc resisto; Tenent mordicus. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Equidem e Cn.

Qui est in parvis malis. Sed ad bona praeterita redeamus. Ita prorsus, inquam; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed nimis multa. Que Manilium, ab iisque M.

Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Deprehensus omnem poenam contemnet. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Regards,

Ignatius Waters

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne, quod iucunde? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Deinde dolorem quem maximum? Magna laus. Sed nimis multa. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Sed ille, ut dixi, vitiose. Immo videri fortasse. Qui convenit? Primum quid tu dicis breve? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae cum essent dicta, discessimus. Ratio quidem vestra sic cogit.

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus
semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis
discedere.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa
pugnant.

Sit sane ista voluptas. Utram tandem linguam nescio? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Efficiens dici potest. Quid de Pythagora? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Res enim concurrent contrariae.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Poterat autem inpune; Que Manilium, ab iisque M. Quid nunc honeste dicit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Cui Tubuli nomen odio non est?

Thanks,

Dalton Reilly

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quo modo autem philosophus loquitur?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Duo Reges: constructio interrete. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Numquam facies. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ubi ut eam caperet aut quando? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quis Aristidem non mortuum diligit? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Ad eos igitur converte te, quaeso. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nos vero, inquit ille; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Best wishes,

Lacota Dejesus

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dici enim nihil potest verius. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Duo Reges: constructio interrete.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris;

1. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
2. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
3. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
4. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
5. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
6. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Omnis enim est natura diligens sui. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. At hoc in eo M. Quid nunc honeste dicit? Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quibusnam praeteritis? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ego vero isti, inquam, permitto. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Scrupulum, inquam, abeunti; Summus dolor plures dies manere non potest?

Best wishes,

Catherine Baldwin

Dear Lareina Downs,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Duo Reges: constructio interrete. Minime vero istorum quidem, inquit. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Dici enim nihil potest verius.

Best wishes,

Igor Hyde

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo Reges: constructio interrete. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
• Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
• Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Praeteritis, inquit, gaudeo. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sit enim idem caecus, debilis.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Rationis enim perfectio est virtus; Minime vero istorum quidem, inquit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Thanks,

Cherokee Clements

Hello Sophia Mercado,

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed residamus, inquit, si placet. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tubulo putas dicere?

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Frater et T.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sin aliud quid voles, postea. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo tandem modo? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed quid sentiat, non videtis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Regards,

krystine hobson

Dear Kerry Best,

Facillimum id quidem est, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Duo Reges: constructio interrete. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Sed hoc sane concedamus. Sit enim idem caecus, debilis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Qui est in parvis malis.

Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat,
praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

1. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
2. Quis Aristidem non mortuum diligit?
3. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
4. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Best wishes,

Laura Chang

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Iam in altera philosophiae parte. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Duo Reges: constructio interrete. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Best wishes,

Wanda Casey

Hello Cameran Roth,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Erat enim Polemonis. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Idemne, quod iucunde? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Una voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria,
sed tamen ea, quamvis parva sit, pars est eius vitae, quae
posita est in voluptate.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene
noris.

Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed nunc, quod agimus; Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Regards,

Chaim Barber

Hi Oscar Mcconnell,

Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Venit ad extremum; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ubi ut eam caperet aut quando? Ac tamen hic mallet non dolere. Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Hunc vos beatum;

Sed quot homines, tot sententiae; Et quidem, inquit, vehementer errat; Idemne, quod iucunde? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Scisse enim te quis coarguere possit? Cur iustitia laudatur? An hoc usque quaque, aliter in vita? Urgent tamen et nihil remittunt.

Quis istud possit, inquit, negare? Est, ut dicis, inquit; Quibus ego vehementer assentior. Omnis enim est natura diligens sui.

An eiusdem modi? Idem adhuc; Quid est enim aliud esse versutum? Quod quidem nobis non saepe contingit.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Hic ambiguo ludimur. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Graccho, eius fere, aequali? Sint ista Graecorum; Nihil sane. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Thanks,

Zelda Walton

Hello Mona Bates,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam de isto magna dissensio est. Ut aliquid scire se gaudeant? Sed tamen intellego quid velit. Non est igitur voluptas bonum. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Nam quid possumus facere melius? De quibus cupio scire quid sentias. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Hic ambiguo ludimur.

Erat enim Polemonis.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Avaritiamne minuis?

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Sumenda potius quam expetenda.

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Quid iudicant sensus?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Quid censes in Latino fore? Disserendi artem nullam habuit.

Regards,

Lara Knox

Hello Imani Nieves,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sumenda potius quam expetenda. Ut id aliis narrare gestiant? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quonam, inquit, modo? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Videsne quam sit magna dissensio? Sin aliud quid voles, postea. De hominibus dici non necesse est. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Torquatus, is qui consul cum Cn.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Simus igitur contenti his. Istic sum, inquit. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid de Pythagora? Si enim ad populum me vocas, eum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Verum hoc idem saepe faciamus. Hic ambiguo ludimur.

Vide, quaeso, rectumne sit.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Tu quidem reddes;

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Pollicetur certe.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae duo sunt, unum facit. Scisse enim te quis coarguere possit? Primum divisit ineleganter; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed videbimus.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Quae sequuntur igitur? Urgent tamen et nihil remittunt. Quae duo sunt, unum facit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae sequuntur igitur?

Regards,

krystine hobson

Hi Karen Gamble,

LOREM IPSUM DOLOR SIT AMET, CONSECTETUR ADIPISCING ELIT. NON IGITUR POTESTIS VOLUPTATE OMNIA DIRIGENTES AUT TUERI AUT RETINERE VIRTUTEM. IN EO ENIM POSITUM EST ID, QUOD DICIMUS ESSE EXPETENDUM. QUI-VERE FALSONE, QUAERERE MITTIMUS-DICITUR OCULIS SE PRIVASSE; DUO REGES: CONSTRUCTIO INTERRETE. QUIS CONTRA IN ILLA AETATE PUDOREM, CONSTANTIAM, ETIAMSI SUA NIHIL INTERSIT, NON TAMEN DILIGAT?

SCIENTIAM POLLICENTUR, QUAM NON ERAT MIRUM SAPIENTIAE CUPIDO PATRIA ESSE CARIOREM. COMPENSABATUR, INQUIT, CUM SUMMIS DOLORIBUS LAETITIA. QUOD CUM DIXISSENT, ILLE CONTRA. SED AD HAEC, NISI MOLESTUM EST, HABEO QUAE VELIM. AT CUM DE PLURIMIS EADEM DICIT, TUM CERTE DE MAXIMIS. SIC ENIM CENSENT, OPORTUNITATIS ESSE BEATE VIVERE.

DICI ENIM NIHIL POTEST VERIUS. VIDESNE, UT HAEC CONCINANT? NAM, UT SINT ILLA VENDIBILIORA, HAEC UBERIORA CERTE SUNT. AB HIS ORATORES, AB HIS IMPERATORES AC RERUM PUBLICARUM PRINCIPES EXTITERUNT. SED TU ISTUC DIXTI BENE LATINE, PARUM PLANE. IAM QUAE CORPORIS SUNT, EA NEC AUCTORITATEM CUM ANIMI PARTIBUS, COMPARANDAM ET COGNITIONEM HABENT FACILIOREM. PRIMUM IN NOSTRANE POTESTATE EST, QUID MEMINERIMUS?

Thanks,

Burton Larson

Dear Leo Cooley,

LOREM IPSUM DOLOR SIT AMET, CONSECTETUR ADIPISCING ELIT. NON IGITUR POTESTIS VOLUPTATE OMNIA DIRIGENTES AUT TUERI AUT RETINERE VIRTUTEM. IN EO ENIM POSITUM EST ID, QUOD DICIMUS ESSE EXPETENDUM. QUI-VERE FALSONE, QUAERERE MITTIMUS-DICITUR OCULIS SE PRIVASSE; DUO REGES: CONSTRUCTIO INTERRETE. QUIS CONTRA IN ILLA AETATE PUDOREM, CONSTANTIAM, ETIAMSI SUA NIHIL INTERSIT, NON TAMEN DILIGAT?

SCIENTIAM POLLICENTUR, QUAM NON ERAT MIRUM SAPIENTIAE CUPIDO PATRIA ESSE CARIOREM. COMPENSABATUR, INQUIT, CUM SUMMIS DOLORIBUS LAETITIA. QUOD CUM DIXISSENT, ILLE CONTRA. SED AD HAEC, NISI MOLESTUM EST, HABEO QUAE VELIM. AT CUM DE PLURIMIS EADEM DICIT, TUM CERTE DE MAXIMIS. SIC ENIM CENSENT, OPORTUNITATIS ESSE BEATE VIVERE.

DICI ENIM NIHIL POTEST VERIUS. VIDESNE, UT HAEC CONCINANT? NAM, UT SINT ILLA VENDIBILIORA, HAEC UBERIORA CERTE SUNT. AB HIS ORATORES, AB HIS IMPERATORES AC RERUM PUBLICARUM PRINCIPES EXTITERUNT. SED TU ISTUC DIXTI BENE LATINE, PARUM PLANE. IAM QUAE CORPORIS SUNT, EA NEC AUCTORITATEM CUM ANIMI PARTIBUS, COMPARANDAM ET COGNITIONEM HABENT FACILIOREM. PRIMUM IN NOSTRANE POTESTATE EST, QUID MEMINERIMUS?

Best wishes,

Richelle Mead

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Duo Reges: constructio interrete. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Qui est in parvis malis.

1. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
2. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
3. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Sed quot homines, tot sententiae; Sin aliud quid voles, postea. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Quid ergo? Efficiens dici potest.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tamen a proposito, inquam, aberramus. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Pauca mutat vel plura sane; Quid nunc honeste dicit?

Thanks,

Cynthia Lindsay

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Bonum patria: miserum exilium. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. An haec ab eo non dicuntur? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quid censes in Latino fore? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Duo Reges: constructio interrete. Ubi ut eam caperet aut quando?

Dat enim intervalla et relaxat. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Tu quidem reddes; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ecce aliud simile dissimile.

Optime, inquam. An nisi populari fama? Bonum patria: miserum exilium. Urgent tamen et nihil remittunt.

Hoc mihi cum tuo fratre convenit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. At multis malis affectus. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Si quae forte-possumus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Thanks,

Meghan Wilkinson

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An haec ab eo non dicuntur? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Duo Reges: constructio interrete. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Idem adhuc; Sed haec nihil sane ad rem; Comprehensum, quod cognitum non habet? Nemo igitur esse beatus potest. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. A mene tu? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. At enim hic etiam dolore. An tu me de L. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

• Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
• Eadem nunc mea adversum te oratio est.
• Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
• In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.

Best wishes,

Richelle Mead

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tubulo putas dicere? Haeret in salebra. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Si longus, levis dictata sunt. Duo Reges: constructio interrete. Utram tandem linguam nescio? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nemo igitur esse beatus potest.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Satis est ad hoc responsum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nihil enim hoc differt. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Deprehensus omnem poenam contemnet.

Nulla erit controversia. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quorum altera prosunt, nocent altera. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sed tamen intellego quid velit. Quae cum essent dicta, discessimus. Immo videri fortasse. Sed ego in hoc resisto; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Quare conare, quaeso. An potest cupiditas finiri? Quod totum contra est. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Videsne, ut haec concinant? Quare attende, quaeso. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Thanks,

Nelle Farrell

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae cum dixisset, finem ille. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Quid adiuvas? Verum hoc idem saepe faciamus. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed quid sentiat, non videtis. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nos cum te, M. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At eum nihili facit; Omnia peccata paria dicitis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae duo sunt, unum facit. Sedulo, inquam, faciam. Itaque his sapiens semper vacabit. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nos vero, inquit ille; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Peducaeus. Sed nimis multa.

Regards,

Igor Mccoy

Hi Eleanor Cotton,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si enim ad populum me vocas, eum. Quis est tam dissimile homini. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut aliquid scire se gaudeant? Satis est ad hoc responsum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Sullae consulatum? Minime vero, inquit ille, consentit. Haeret in salebra.

Facillimum id quidem est, inquam. Itaque his sapiens semper vacabit. Sint modo partes vitae beatae. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem e Cn.

Sed nimis multa.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nihil sane.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Si quae forte-possumus.

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Scrupulum, inquam, abeunti;

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Iam in altera philosophiae parte. Torquatus, is qui consul cum Cn. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Bonum valitudo: miser morbus. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Thanks,

Wyoming Cunningham

Hi Kerry Best,

Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Venit ad extremum; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ubi ut eam caperet aut quando? Ac tamen hic mallet non dolere. Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Hunc vos beatum;

Sed quot homines, tot sententiae; Et quidem, inquit, vehementer errat; Idemne, quod iucunde? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Scisse enim te quis coarguere possit? Cur iustitia laudatur? An hoc usque quaque, aliter in vita? Urgent tamen et nihil remittunt.

Quis istud possit, inquit, negare? Est, ut dicis, inquit; Quibus ego vehementer assentior. Omnis enim est natura diligens sui.

An eiusdem modi? Idem adhuc; Quid est enim aliud esse versutum? Quod quidem nobis non saepe contingit.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Hic ambiguo ludimur. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Graccho, eius fere, aequali? Sint ista Graecorum; Nihil sane. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Thanks,

Sara Bond

Hi Kerry Best,

Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suo enim quisque studio maxime ducitur. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Summae mihi videtur inscitiae. Quis istum dolorem timet? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Nam ante Aristippus, et ille melius. Praeteritis, inquit, gaudeo. Inde igitur, inquit, ordiendum est. At iam decimum annum in spelunca iacet. Cur post Tarentum ad Archytam? Comprehensum, quod cognitum non habet? Sed fac ista esse non inportuna; Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Thanks,

Brian Blackburn

Hi Fletcher Beck,

Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Venit ad extremum; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ubi ut eam caperet aut quando? Ac tamen hic mallet non dolere. Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Hunc vos beatum;

Sed quot homines, tot sententiae; Et quidem, inquit, vehementer errat; Idemne, quod iucunde? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Scisse enim te quis coarguere possit? Cur iustitia laudatur? An hoc usque quaque, aliter in vita? Urgent tamen et nihil remittunt.

Quis istud possit, inquit, negare? Est, ut dicis, inquit; Quibus ego vehementer assentior. Omnis enim est natura diligens sui.

An eiusdem modi? Idem adhuc; Quid est enim aliud esse versutum? Quod quidem nobis non saepe contingit.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Hic ambiguo ludimur. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Graccho, eius fere, aequali? Sint ista Graecorum; Nihil sane. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Thanks,

Halee Lindsey

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tubulo putas dicere? Haeret in salebra. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Si longus, levis dictata sunt. Duo Reges: constructio interrete. Utram tandem linguam nescio? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nemo igitur esse beatus potest.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Satis est ad hoc responsum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nihil enim hoc differt. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Deprehensus omnem poenam contemnet.

Nulla erit controversia. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quorum altera prosunt, nocent altera. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sed tamen intellego quid velit. Quae cum essent dicta, discessimus. Immo videri fortasse. Sed ego in hoc resisto; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Quare conare, quaeso. An potest cupiditas finiri? Quod totum contra est. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Videsne, ut haec concinant? Quare attende, quaeso. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Yours,

Ashely Compton

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae cum dixisset, finem ille. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nemo igitur esse beatus potest. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Quid adiuvas? Verum hoc idem saepe faciamus. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed quid sentiat, non videtis. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nos cum te, M. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At eum nihili facit; Omnia peccata paria dicitis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae duo sunt, unum facit. Sedulo, inquam, faciam. Itaque his sapiens semper vacabit. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nos vero, inquit ille; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Peducaeus. Sed nimis multa.

Thanks,

Duncan Lindsey

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Restinguet citius, si ardentem acceperit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Primum divisit ineleganter;

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Quid vero?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Quid ergo?

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Nam ante Aristippus, et ille melius. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Res enim concurrent contrariae. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Non risu potius quam oratione eiciendum? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

• Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
• In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
• Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Suo enim quisque studio maxime ducitur. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Thanks,

Louis Bowers

Hello Maggy Randall,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Sed ad rem redeamus; Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Duo Reges: constructio interrete. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Magna laus.

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

Quis negat?

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Immo videri fortasse.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Non igitur bene.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Eam stabilem appellas.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Sedulo, inquam, faciam.

Quis hoc dicit?

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Regards,

Willow Frye

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne, quod iucunde? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Deinde dolorem quem maximum? Magna laus. Sed nimis multa. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Sed ille, ut dixi, vitiose. Immo videri fortasse. Qui convenit? Primum quid tu dicis breve? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae cum essent dicta, discessimus. Ratio quidem vestra sic cogit.

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus
semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis
discedere.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa
pugnant.

Sit sane ista voluptas. Utram tandem linguam nescio? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Efficiens dici potest. Quid de Pythagora? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Res enim concurrent contrariae.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Poterat autem inpune; Que Manilium, ab iisque M. Quid nunc honeste dicit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Cui Tubuli nomen odio non est?

Thanks,

Amity Slater

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An haec ab eo non dicuntur? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Duo Reges: constructio interrete. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Idem adhuc; Sed haec nihil sane ad rem; Comprehensum, quod cognitum non habet? Nemo igitur esse beatus potest. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. A mene tu? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. At enim hic etiam dolore. An tu me de L. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

• Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
• Eadem nunc mea adversum te oratio est.
• Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
• In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.

Thanks,

Ayanna Gregory

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed residamus, inquit, si placet. Sed hoc sane concedamus. Quod totum contra est.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sed quae tandem ista ratio est? Itaque contra est, ac dicitis; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Restatis igitur vos; Eam stabilem appellas.

Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum
dici, quod is non tam, ut probaret, protulit, quam ut
Stoicis, quibuscum bellum gerebat, opponeret.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum
auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Dici enim nihil potest verius. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? At multis se probavit. Cave putes quicquam esse verius.

Age sane, inquam. Est, ut dicis, inquit; Verum hoc idem saepe faciamus. Duo Reges: constructio interrete.

Thanks,

Kerry Bray

Dear Kerry Best,

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed residamus, inquit, si placet. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tubulo putas dicere?

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Frater et T.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sin aliud quid voles, postea. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo tandem modo? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed quid sentiat, non videtis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Best wishes,

Richelle Mead

Hello Amelia Curtis,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Duo Reges: constructio interrete. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Qui est in parvis malis.

1. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
2. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
3. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Sed quot homines, tot sententiae; Sin aliud quid voles, postea. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Quid ergo? Efficiens dici potest.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Tamen a proposito, inquam, aberramus. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Pauca mutat vel plura sane; Quid nunc honeste dicit?

Regards,

Patricia Boyle

Hi Igor Hyde,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo Reges: constructio interrete. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
• Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
• Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Praeteritis, inquit, gaudeo. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sit enim idem caecus, debilis.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Rationis enim perfectio est virtus; Minime vero istorum quidem, inquit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Thanks,

Rana Jefferson

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Age, inquies, ista parva sunt. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Tubulo putas dicere? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Non semper, inquam; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quis istud possit, inquit, negare? Nos commodius agimus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

An haec ab eo non dicuntur? Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed quae tandem ista ratio est? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Regards,

krystine hobson

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si enim ad populum me vocas, eum. Quis est tam dissimile homini. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut aliquid scire se gaudeant? Satis est ad hoc responsum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Sullae consulatum? Minime vero, inquit ille, consentit. Haeret in salebra.

Facillimum id quidem est, inquam. Itaque his sapiens semper vacabit. Sint modo partes vitae beatae. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem e Cn.

Sed nimis multa.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nihil sane.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Si quae forte-possumus.

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Scrupulum, inquam, abeunti;

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Iam in altera philosophiae parte. Torquatus, is qui consul cum Cn. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Bonum valitudo: miser morbus. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Thanks,

Hector Harding

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facete M. Ego vero isti, inquam, permitto. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae duo sunt, unum facit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Sed ad illum redeo. Ille incendat? Stoicos roga. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Sed nimis multa. Ea possunt paria non esse. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Neutrum vero, inquit ille. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Si quae forte-possumus. Sed ad illum redeo.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Confecta res esset. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Ea possunt paria non esse.

Quae sequuntur igitur? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Cur post Tarentum ad Archytam? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sed ad bona praeterita redeamus. Hic ambiguo ludimur.

Satis est ad hoc responsum. Sed plane dicit quod intellegit. Summus dolor plures dies manere non potest? Murenam te accusante defenderem. Quis istud possit, inquit, negare? Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Regards,

Clare Heath

Hi Tamara Knox,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Idem adhuc; Non potes, nisi retexueris illa. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Duo Reges: constructio interrete. Erat enim Polemonis.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis
dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Nunc vides, quid faciat. Sed quod proximum fuit non vidit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? At hoc in eo M.

Thanks,

Juliet Barlow

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Duo Reges: constructio interrete. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

• An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
• Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
• A mene tu?
• Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.

Iam enim adesse poterit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Non laboro, inquit, de nomine. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Laelius clamores sofow ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Regards,

Guinevere Gilmore

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Erat enim res aperta. Facillimum id quidem est, inquam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Quid nunc honeste dicit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Suo genere perveniant ad extremum; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Regards,

krystine hobson

Hi Kerry Best,

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed residamus, inquit, si placet. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tubulo putas dicere?

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Frater et T.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sin aliud quid voles, postea. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo tandem modo? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed quid sentiat, non videtis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Thanks,

Colette Wooten

Hi Wanda Casey,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sumenda potius quam expetenda. Ut id aliis narrare gestiant? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quonam, inquit, modo? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Videsne quam sit magna dissensio? Sin aliud quid voles, postea. De hominibus dici non necesse est. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Torquatus, is qui consul cum Cn.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Simus igitur contenti his. Istic sum, inquit. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid de Pythagora? Si enim ad populum me vocas, eum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Verum hoc idem saepe faciamus. Hic ambiguo ludimur.

Vide, quaeso, rectumne sit.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Tu quidem reddes;

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Pollicetur certe.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae duo sunt, unum facit. Scisse enim te quis coarguere possit? Primum divisit ineleganter; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed videbimus.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Quae sequuntur igitur? Urgent tamen et nihil remittunt. Quae duo sunt, unum facit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae sequuntur igitur?

Thanks,

Rebekah Mcdowell

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Efficiens dici potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae
discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad
discendum cognoscendumque moveamur.

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Cur, nisi quod turpis oratio est? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Si quae forte-possumus.

1. Tamen a proposito, inquam, aberramus.
2. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
3. Nos cum te, M.
4. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
5. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Haec dicuntur inconstantissime. Videsne quam sit magna dissensio? Cur, nisi quod turpis oratio est?

Sincerely,

krystine hobson

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam de isto magna dissensio est. Ut aliquid scire se gaudeant? Sed tamen intellego quid velit. Non est igitur voluptas bonum. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Nam quid possumus facere melius? De quibus cupio scire quid sentias. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Hic ambiguo ludimur.

Erat enim Polemonis.

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Avaritiamne minuis?

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Sumenda potius quam expetenda.

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Quid iudicant sensus?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Quid censes in Latino fore? Disserendi artem nullam habuit.

Yours,

Chelsea Bass

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Erat enim res aperta. Facillimum id quidem est, inquam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Quid nunc honeste dicit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Suo genere perveniant ad extremum; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Best wishes,

Richelle Mead

Dear Georgia Church,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Bonum negas esse divitias, praepos�tum esse dicis? Et quidem, inquit, vehementer errat; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Itaque fecimus.

Sed ego in hoc resisto; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Erit enim mecum, si tecum erit.

• Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
• Prioris generis est docilitas, memoria;
• Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
• Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Utram tandem linguam nescio? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Sincerely,

krystine hobson

Hello Kerry Best,

LOREM IPSUM DOLOR SIT AMET, CONSECTETUR ADIPISCING ELIT. NON IGITUR POTESTIS VOLUPTATE OMNIA DIRIGENTES AUT TUERI AUT RETINERE VIRTUTEM. IN EO ENIM POSITUM EST ID, QUOD DICIMUS ESSE EXPETENDUM. QUI-VERE FALSONE, QUAERERE MITTIMUS-DICITUR OCULIS SE PRIVASSE; DUO REGES: CONSTRUCTIO INTERRETE. QUIS CONTRA IN ILLA AETATE PUDOREM, CONSTANTIAM, ETIAMSI SUA NIHIL INTERSIT, NON TAMEN DILIGAT?

SCIENTIAM POLLICENTUR, QUAM NON ERAT MIRUM SAPIENTIAE CUPIDO PATRIA ESSE CARIOREM. COMPENSABATUR, INQUIT, CUM SUMMIS DOLORIBUS LAETITIA. QUOD CUM DIXISSENT, ILLE CONTRA. SED AD HAEC, NISI MOLESTUM EST, HABEO QUAE VELIM. AT CUM DE PLURIMIS EADEM DICIT, TUM CERTE DE MAXIMIS. SIC ENIM CENSENT, OPORTUNITATIS ESSE BEATE VIVERE.

DICI ENIM NIHIL POTEST VERIUS. VIDESNE, UT HAEC CONCINANT? NAM, UT SINT ILLA VENDIBILIORA, HAEC UBERIORA CERTE SUNT. AB HIS ORATORES, AB HIS IMPERATORES AC RERUM PUBLICARUM PRINCIPES EXTITERUNT. SED TU ISTUC DIXTI BENE LATINE, PARUM PLANE. IAM QUAE CORPORIS SUNT, EA NEC AUCTORITATEM CUM ANIMI PARTIBUS, COMPARANDAM ET COGNITIONEM HABENT FACILIOREM. PRIMUM IN NOSTRANE POTESTATE EST, QUID MEMINERIMUS?

Regards,

Regan Haney

Hi Fletcher Beck,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Duo Reges: constructio interrete. Sed ille, ut dixi, vitiose. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nos commodius agimus. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Iam in altera philosophiae parte. Non risu potius quam oratione eiciendum? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Summus dolor plures dies manere non potest? Hoc tu nunc in illo probas.

Thanks,

Simone Barnes

Dear Gail Pierce,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Confecta res esset. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Si enim ad populum me vocas, eum. Quis est tam dissimile homini. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ut aliquid scire se gaudeant? Satis est ad hoc responsum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Sullae consulatum? Minime vero, inquit ille, consentit. Haeret in salebra.

Facillimum id quidem est, inquam. Itaque his sapiens semper vacabit. Sint modo partes vitae beatae. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem e Cn.

Sed nimis multa.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nihil sane.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Si quae forte-possumus.

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Scrupulum, inquam, abeunti;

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Iam in altera philosophiae parte. Torquatus, is qui consul cum Cn. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Bonum valitudo: miser morbus. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Thank you,

Stella Calderon

Hi Regan Haney,

Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Duo Reges: constructio interrete. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Quid adiuvas?

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Immo videri fortasse. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Tenent mordicus. Sed ego in hoc resisto; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Utram tandem linguam nescio? Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ergo, inquit, tibi Q. Oratio me istius philosophi non offendit;

Thanks,

Eleanor Cotton

Hi Regan Hall,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Age, inquies, ista parva sunt. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Tubulo putas dicere? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Non semper, inquam; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quis istud possit, inquit, negare? Nos commodius agimus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

An haec ab eo non dicuntur? Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed quae tandem ista ratio est? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Thanks,

Honorato Delgado

Dear Daryl Valenzuela,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An haec ab eo non dicuntur? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Duo Reges: constructio interrete. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Idem adhuc; Sed haec nihil sane ad rem; Comprehensum, quod cognitum non habet? Nemo igitur esse beatus potest. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. A mene tu? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. At enim hic etiam dolore. An tu me de L. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

• Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
• Eadem nunc mea adversum te oratio est.
• Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
• In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.

Yours,

Yen Steele

Hi Imani Nieves,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Erat enim res aperta. Facillimum id quidem est, inquam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Quid nunc honeste dicit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Suo genere perveniant ad extremum; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Thanks,

Sharon Maxwell

Hello Leslie Juarez,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Cur post Tarentum ad Archytam? Facillimum id quidem est, inquam. Erat enim Polemonis. Satis est ad hoc responsum. Quonam, inquit, modo? Nam quid possumus facere melius?

Respondeat totidem verbis. Qui convenit? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Eam stabilem appellas. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid censes in Latino fore? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Hoc tu nunc in illo probas.

Stoicos roga.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Recte dicis;

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.

Certe non potest.

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Idem adhuc;

Cave putes quicquam esse verius.

Paria sunt igitur.

Hoc non est positum in nostra actione.

Videsne quam sit magna dissensio? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Paria sunt igitur.

Regards,

Zachery Peters

Dear Avram Kent,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nihil illinc huc pervenit. Duo Reges: constructio interrete. Omnia peccata paria dicitis. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quae sequuntur igitur? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Nihil illinc huc pervenit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Beatus sibi videtur esse moriens. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Praeteritis, inquit, gaudeo. Quonam, inquit, modo? Equidem e Cn.

Frater et T. Eam stabilem appellas. Praeteritis, inquit, gaudeo. Sed tamen intellego quid velit. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Sin aliud quid voles, postea. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quid est enim aliud esse versutum? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Pollicetur certe. Et nemo nimium beatus est; Quis negat? Disserendi artem nullam habuit.

Sint modo partes vitae beatae. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Yours,

Stuart Morrison

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Efficiens dici potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae
discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad
discendum cognoscendumque moveamur.

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Cur, nisi quod turpis oratio est? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Si quae forte-possumus.

1. Tamen a proposito, inquam, aberramus.
2. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
3. Nos cum te, M.
4. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
5. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Haec dicuntur inconstantissime. Videsne quam sit magna dissensio? Cur, nisi quod turpis oratio est?

Thanks,

Leah Munoz

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Idem adhuc; Non potes, nisi retexueris illa. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Duo Reges: constructio interrete. Erat enim Polemonis.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis
dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Nunc vides, quid faciat. Sed quod proximum fuit non vidit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? At hoc in eo M.

Thank you,

Mona Bates

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Duo Reges: constructio interrete. Minime vero istorum quidem, inquit. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Dici enim nihil potest verius.

Yours,

Amber Holmes

Hi Patricia Boyle,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Duo Reges: constructio interrete. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Bonum negas esse divitias, praepos�tum esse dicis? Et quidem, inquit, vehementer errat; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Itaque fecimus.

Sed ego in hoc resisto; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Erit enim mecum, si tecum erit.

• Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
• Prioris generis est docilitas, memoria;
• Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
• Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Utram tandem linguam nescio? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Thanks,

Francesca Conner

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Duo Reges: constructio interrete. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Omnia peccata paria dicitis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Age, inquies, ista parva sunt. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

1. Frater et T.
2. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.
3. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
4. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Regards,

Scarlet Casey

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dici enim nihil potest verius. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Duo Reges: constructio interrete.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris;

1. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
2. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
3. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
4. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
5. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
6. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Omnis enim est natura diligens sui. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. At hoc in eo M. Quid nunc honeste dicit? Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quibusnam praeteritis? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ego vero isti, inquam, permitto. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Scrupulum, inquam, abeunti; Summus dolor plures dies manere non potest?

Regards,

Reuben Mercer

Dear Amanda Hardin,

Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Duo Reges: constructio interrete. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Quid adiuvas?

Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Immo videri fortasse. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Tenent mordicus. Sed ego in hoc resisto; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Utram tandem linguam nescio? Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ergo, inquit, tibi Q. Oratio me istius philosophi non offendit;

Thank you,

Christine Pugh

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Iam in altera philosophiae parte. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Duo Reges: constructio interrete. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Yours,

Omar Curry

Hello Gail Pierce,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Duo Reges: constructio interrete. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

• An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
• Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
• A mene tu?
• Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.

Iam enim adesse poterit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Non laboro, inquit, de nomine. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Laelius clamores sofow ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Regards,

Stewart Gibbs

Dear Clare Heath,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur post Tarentum ad Archytam? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. An hoc usque quaque, aliter in vita? Duo Reges: constructio interrete.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed haec in pueris; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Thank you,

Xanthus Harmon

Hi Jade Gallegos,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Duo Reges: constructio interrete. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Omnia peccata paria dicitis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Age, inquies, ista parva sunt. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

1. Frater et T.
2. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.
3. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
4. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Thanks,

Casey Mckenzie

Dear Kerry Best,

Facillimum id quidem est, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Duo Reges: constructio interrete. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Sed hoc sane concedamus. Sit enim idem caecus, debilis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Qui est in parvis malis.

Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat,
praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

1. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
2. Quis Aristidem non mortuum diligit?
3. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
4. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Thank you,

Cheyenne Cline

Hi Athena Mcintosh,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Duo Reges: constructio interrete. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Quid de Pythagora?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Cur iustitia laudatur?

Odium autem et invidiam facile vitabis.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Inde sermone vario illa a Dipylo stadia confecimus. Inde sermone vario illa a Dipylo stadia confecimus. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Thanks,

Rose Maldonado

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Erat enim Polemonis. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Idemne, quod iucunde? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Una voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria,
sed tamen ea, quamvis parva sit, pars est eius vitae, quae
posita est in voluptate.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene
noris.

Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed nunc, quod agimus; Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Yours,

Lee Randall

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Quo tandem modo? An hoc usque quaque, aliter in vita? Nam quid possumus facere melius? Non potes, nisi retexueris illa. Praeclare hoc quidem.

Rationis enim perfectio est virtus; Deprehensus omnem poenam contemnet. Minime vero, inquit ille, consentit. Tum mihi Piso: Quid ergo?

• Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
• Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
• Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
• Nam ante Aristippus, et ille melius.
• An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
• Quippe: habes enim a rhetoribus;

Duo Reges: constructio interrete. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Tanta vis admonitionis inest in locis; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Yours,

Tad Parsons

Dear Regan Hall,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quo modo autem philosophus loquitur?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Duo Reges: constructio interrete. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Numquam facies. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ubi ut eam caperet aut quando? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quis Aristidem non mortuum diligit? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Ad eos igitur converte te, quaeso. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nos vero, inquit ille; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Best wishes,

Regan Hall

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quo modo autem philosophus loquitur?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Duo Reges: constructio interrete. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Numquam facies. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ubi ut eam caperet aut quando? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Quis Aristidem non mortuum diligit? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Ad eos igitur converte te, quaeso. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nos vero, inquit ille; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Yours,

Prescott Snow

Hello Seth Pierce,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.

Nos cum te, M. Quis istud possit, inquit, negare? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Verum hoc idem saepe faciamus. Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Facete M. Duo Reges: constructio interrete.

Quid iudicant sensus? Conferam avum tuum Drusum cum C. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Et nemo nimium beatus est; Nihil illinc huc pervenit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Regards,

Luke Velasquez

Dear Gail Pierce,

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed residamus, inquit, si placet. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tubulo putas dicere?

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Frater et T.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sin aliud quid voles, postea. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et quidem, inquit, vehementer errat; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quo tandem modo? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed quid sentiat, non videtis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Yours,

Jennifer Ford

Hi Brynne Wise,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ad eos igitur converte te, quaeso. Polycratem Samium felicem appellabant. Immo alio genere; Duo Reges: constructio interrete. Confecta res esset. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Eaedem res maneant alio modo.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Rationis enim perfectio est virtus; Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Quis istud possit, inquit, negare? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.

Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos
disserendi labor.

Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis
squilla atque acupensere cum decimano.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? De illis, cum volemus. Quid enim? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tum mihi Piso: Quid ergo? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Thanks,

Richelle Mead

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sumenda potius quam expetenda. Ut id aliis narrare gestiant? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quonam, inquit, modo? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Videsne quam sit magna dissensio? Sin aliud quid voles, postea. De hominibus dici non necesse est. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Torquatus, is qui consul cum Cn.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Simus igitur contenti his. Istic sum, inquit. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid de Pythagora? Si enim ad populum me vocas, eum. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Verum hoc idem saepe faciamus. Hic ambiguo ludimur.

Vide, quaeso, rectumne sit.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Tu quidem reddes;

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Pollicetur certe.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae duo sunt, unum facit. Scisse enim te quis coarguere possit? Primum divisit ineleganter; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed videbimus.

Et quidem, inquit, vehementer errat; Quae sequuntur igitur? Urgent tamen et nihil remittunt. Quae duo sunt, unum facit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae sequuntur igitur?

Yours,

Basia Yates

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Cur, nisi quod turpis oratio est? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Est, ut dicis, inquit;

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nihil illinc huc pervenit. Non semper, inquam; Tanta vis admonitionis inest in locis; Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quid iudicant sensus? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Thank you,

Evangeline Prince

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.

Nos cum te, M. Quis istud possit, inquit, negare? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Verum hoc idem saepe faciamus. Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Facete M. Duo Reges: constructio interrete.

Quid iudicant sensus? Conferam avum tuum Drusum cum C. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Et nemo nimium beatus est; Nihil illinc huc pervenit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Thanks,

Leilani Mayer

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Confecta res esset. Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant
et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt,
quodcumque veri simile videatur.

Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene
cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque
comprehensam.

Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba corrigi.

1. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
2. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.
3. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
4. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Sed fortuna fortis; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quid sequatur, quid repugnet, vident. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nemo igitur esse beatus potest. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?

Regards,

Ivan Fitzpatrick

Hello Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dici enim nihil potest verius. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Duo Reges: constructio interrete.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris;

1. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
2. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
3. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
4. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
5. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
6. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Omnis enim est natura diligens sui. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. At hoc in eo M. Quid nunc honeste dicit? Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quibusnam praeteritis? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ego vero isti, inquam, permitto. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Scrupulum, inquam, abeunti; Summus dolor plures dies manere non potest?

Regards,

Otto Ashley

Hi Hector Harding,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim ad populum me vocas, eum. Non est igitur summum malum dolor. Duo enim genera quae erant, fecit tria. At iam decimum annum in spelunca iacet. Cave putes quicquam esse verius. Sed plane dicit quod intellegit. Duo Reges: constructio interrete. Restatis igitur vos;

Tria genera bonorum;

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Quid vero?

Quo modo autem philosophus loquitur?

Falli igitur possumus.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Restatis igitur vos; Sed quot homines, tot sententiae; Memini me adesse P. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quare ad ea primum, si videtur; Peccata paria. Ut aliquid scire se gaudeant?

Minime vero, inquit ille, consentit. Tenent mordicus. Verum hoc idem saepe faciamus. Suo genere perveniant ad extremum;

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Maximus dolor, inquit, brevis est. Tria genera bonorum; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Sed ego in hoc resisto; Tenent mordicus. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Equidem e Cn.

Qui est in parvis malis. Sed ad bona praeterita redeamus. Ita prorsus, inquam; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed nimis multa. Que Manilium, ab iisque M.

Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Deprehensus omnem poenam contemnet. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Thanks,

Buffy Hicks

Hi Cherokee Clements,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Age, inquies, ista parva sunt. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Tubulo putas dicere? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Non semper, inquam; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Cur deinde Metrodori liberos commendas? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quis istud possit, inquit, negare? Nos commodius agimus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

An haec ab eo non dicuntur? Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed quae tandem ista ratio est? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Thanks,

Sophia Mercado

Hi Zena Osborn,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

1. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
2. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
3. Disserendi artem nullam habuit.
4. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Praeclare hoc quidem. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Oratio me istius philosophi non offendit; Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Sed fortuna fortis; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Poterat autem inpune; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Thanks,

Savannah Ortega

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Duo Reges: constructio interrete. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Tollenda est atque extrahenda radicitus.

• Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
• Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Si id dicis, vicimus. Sed fortuna fortis;

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? De illis, cum volemus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Thank you,

Halla Hendricks

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Duo Reges: constructio interrete. An hoc usque quaque, aliter in vita? Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Sin aliud quid voles, postea. Quare attende, quaeso.

Sed tamen intellego quid velit. Hunc vos beatum; Et nemo nimium beatus est; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Tubulo putas dicere? Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Audeo dicere, inquit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Summus dolor plures dies manere non potest? Moriatur, inquit. Ea possunt paria non esse.

Omnia peccata paria dicitis. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. At coluit ipse amicitias. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

Thanks,

Leo Cooley

Hi Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Erat enim res aperta. Facillimum id quidem est, inquam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

• Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Quid nunc honeste dicit? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Suo genere perveniant ad extremum; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Thanks,

Odette Sharpe

Hi Maggy Randall,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur post Tarentum ad Archytam? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. An hoc usque quaque, aliter in vita? Duo Reges: constructio interrete.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed haec in pueris; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Thanks,

Halla Padilla

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si longus, levis. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Confecta res esset. Duo Reges: constructio interrete. Sed quot homines, tot sententiae; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Sit enim idem caecus, debilis. Sed residamus, inquit, si placet. Sed nimis multa. Quis negat? Iam in altera philosophiae parte. Negare non possum.

• Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
• Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
• Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
• An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
• Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
• Sed nimis multa.

At hoc in eo M. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sed quae tandem ista ratio est? Sin aliud quid voles, postea.

Best wishes,

Nichole Miranda

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Tenent mordicus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Summus dolor plures dies manere non potest? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Duo Reges: constructio interrete. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Thank you,

Ingrid Harding

Dear Kerry Best,

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iam in altera philosophiae parte. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Recte dicis;

Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Certe non potest. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Si enim ad honestatem omnia referant neque in ea voluptatem dicant inesse, ait eos voce inani sonarehis enim ipsis verbis utitur-neque intellegere nec videre sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia.

Duo Reges: constructio interrete. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Facillimum id quidem est, inquam. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Ratio quidem vestra sic cogit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Primum quid tu dicis breve?

Thank you,

Frances Welch